"ερωτομανη πεθαμένο", τονίζοντας το δεύτερο εντος εισαγωγικών
δεν γνωρίζω, και ούτε και με απασχολουν, τα προσωπικα του/της συναισθήματα
που οδήγησαν σε έναν τέτοιο χαρακτηρισμο που μάλλον μικροπρεπής είναι
απλα αναρωτιέμαι αν είναι τέτοια η εντύπωση που δίνω.
φυσικα δεν ζητάω απάντηση γιατι ξέρω καλα τι και ποιος είμαι
για εκείνον/εκείνην όμως αφιερώνω το παρακάτω τραγούδι
και του εύχομαι να νιώσει έστω και μια φορα στη ζωη του
"πεθαμένος"
με τις υγείες σας... :)
άσχετο είναι, αλλα αρέσει στο δελφίνι...
6 σχόλια:
ε, τον δόλιο ή την δόλια ...
:)
καλη μου meggie,
δεν ξέρω τι έχω κάνει για να απολαμβάνω τέτοιας εκτίμησης...
κάτι καλο σίγουρα...
:)
στο Ενυδρειο μόλις ανέβασα ένα θεατρικο...
χμ, θα κάνω αφιέρωμα!
μμμμ... άκουσα αφιέρωμα;
:)
που να ροβόταν η Monroe; :p
πολύ ωραίο φόρεμα!
βιντεάκι απολαυστικότατο
αφιέρωση ασχολίαστη
όμορφο βράδυ :)
απλά, είσαι ζωντανός
τα λέμε
Flashάκι,
δεν ξέρω που ραβόταν το κορίτσι...
αχ, αδυναμία μεγάλη...
καλο ξημέρωμα
και σκοπεύω να παραμείνω για πολυ ακόμη meggie...
:)
Δημοσίευση σχολίου