αφιέρωμα στο "ταξίδι" - τελευταίο

κλείνοντας το ταξιδιάρικο αφιερωμα...
μ'ένα αγαπημένο...

Στίχοι & μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
Ερμηνεύει ο Κώστας Μακεδόνας, από το δίσκο "Μόνο μια φορά" (1991)

Οι δρόμοι της Ανατολής

και το δαιμόνιο της φυλής

με πήγαν και με φέραν

και βγήκα να επικαλεστώ

και Παναγία και Χριστό

μα δεν τα καταφέραν.

Και πήρα δρόμους και στενά

να βρω γιατί με τυραννά

του έρωτά σου ο πόνος

αφού και με το σ' αγαπώ

κοίταζα πριν να σου το πω

να δω πού μπαίνει ο τόνος.

Αυτή η καρδιά σε τι κόσμο πατά

και ποιά βραδιά η ζωή μου χρωστά

βγήκα μια βόλτα κι ήταν όλα κλειστά

τα μαγαζιά του κόσμου.

Μέτρησα θύματα καινούρια, παλιά

και κάτι εγκλήματα, εκτός τα φιλιά

κοίταξα πίσω κι είδα μόνο σκυλιά

μα πουθενά το φως μου.

Μπήκα στο πλοίο της γραμμής

και δε μου ζήτησε κανείς

να κόψω εισητήριο

κατέβηκα σε μια στεριά

και ρώτησα σε ποιά μεριά

αντέχουν το μαρτύριο.

Χωρίς λεφτά, χωρίς σταυρό

άλλοι με παίρναν για μωρό

κι άλλοι για δολοφόνο

ώσπου μου βρήκαν τελικά

της μοίρας μου τα υλικά

και κλείδωσα τον πόνο.

Οι δρόμοι της Ανατολής

και το δαιμόνιο της φυλής

μου 'μαθαν το παιχνίδι

πως όταν ρίχνεις τη ζαριά

πουλάς ψυχή, πουλάς καρδιά

κι ανάβει το σανίδι.

Βρήκα συο σόγια με βιολιά

τραγούδι και παραγγελιά

γενιά μου αλλοπαρμένη

κι ό,τι με πίκρανε πολύ

είτε φιλί, είτε απειλή

το είπα ειμαρμένη.