Kαπετάνιε μου..!! :) Η Μαρία δεν Ξεχνά..Και βέβαια δεν αλλάζω..αυτο δα έλειπε..!! Για σενα ένα εχω να πω..Τιμάς τα παντελόνια που φοράς και ειναι Τιμη και χαρα μου η φιλια και το συν ταξιδεμα μας μεσα εδω.
Επισης μου αρέσει που και εδω μεσα εισαι ταπεινα ουσιαστικος..δεν κομπάζεις δεν φωνάζεις αλλα νοιώθεις και ξέρεις να στέκεσαι άφοβα μπροστα στα δηθεν...στη θάλασα της Ζωης εισαι ο Καπετάνιος.. και το καράβι που κυβερνάς μας κρατά συντροφιά άξια..διότι και στον ωκεανό της Μελωδίας συνεχως ταξιδευουμε και συνεχως μαθαίνουμε.!!
Επίσης...οταν συνάντησα το κείμενο του βιντεο εκεινο το βραδυ στο Ενυδρείο..δακρυσα συγκινηθηκα και δυναμωσα..γιατι λίγοι Άνθρωποι σημερα αναγνωρίζουν τα Θέλω τους και πολλοι λιγότεροι αγκαλιάζουν τα Μπορώ τους.!!
Όμορφοταξιδεμένο βραδάκι εύχομαι ολόψυχα...με μπουνάτσες και μποφόρια εμεις θα ταξιδευουμε..δεν μασαμε με την καμία όμως.!! :))
δεν θα πω περισσότερα απ' όσα είπα για μια στιγμη είπα να μην δημοσιεύσω το σχόλιό σου μια και μου φάνηκε πως με κολακεύει περισσότερο απ'όσο θα μου ταίραζε
θα σου πω μονάχα αυτο έμεινα κι επέστρεψα στη μπλογκόσφαιρα, όχι για τους λόγους που είχα ξεκινήσει μα γιατι η συντροφια των ανθρώπων που μου κάνουν παρέα (άλλοτε φωναχτα κι άλλοτε με την σιωπη τους) έφτασε να είναι σημαντικότερη για μένα από τους λόγους που είχα να αποχωρήσω...
κι ούτε φωνη θα έβγαζα αν δεν ήταν για κάποιους που με στήριξαν περισσότερο και που συνεχίζουν να το κάνουν
δεν έχω να πω άλλα καλύτερα να τα γράψω όπως μπορω
ξέρεις πως είσαι ανάμεσα σ' αυτους που αναφέρω πιο πάνω στο έχω πει στο ξαναλέω και δημοσίως είναι ένας από τους λόγους που είμαι ακόμη εδω!
εμένα μου λείπει το Ενυδρείον περισσότερο απ' τον καθένα το καταλαβαίνεις πιστεύω όσο για το ψαράκι που λες είναι καλύτερα εκει που κολυμπάει για το ψαράκι λοιπον δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε κι ούτε θέλουμε
για το Ενυδρειο έκλεισε τον κύκλο του κι είχα υποσχεθει πως δεν θα ξαναδημοσιεύσω τίποτε μα ο άτυχος κι άδικος θάνατος του Δημήτρη μ' έκανε κι έσπασα την υπόσχεση...
τώρα υποσχέθηκα στ' Αερικο πως θα γράψω ένα για κείνη κι αυτο θα το κάνω θα της το χαρίσω για το δικο της μπλογκόσπιτο πού 'ναι κι ένα από τα καταφύγιά μου
δεν ξέρω αν θα ξαναδημοσιεύσω, θα δούμε. ας μαζέψω πρώτα φωνη κι ας με θυμηθει η έμπνευση και μετα βλέπουμε
σ' ευχαριστω που ήσουν κι είσαι πάντα εδω και πάντα με ένα λόγο καρδιας! που είναι όπως η καρδια σου, πανέμορφος δηλαδη...
6 σχόλια:
Kαπετάνιε μου..!! :) Η Μαρία δεν Ξεχνά..Και βέβαια δεν αλλάζω..αυτο δα έλειπε..!! Για σενα ένα εχω να πω..Τιμάς τα παντελόνια που φοράς και ειναι Τιμη και χαρα μου η φιλια και το συν ταξιδεμα μας μεσα εδω.
Επισης μου αρέσει που και εδω μεσα εισαι ταπεινα ουσιαστικος..δεν κομπάζεις δεν φωνάζεις αλλα νοιώθεις και ξέρεις να στέκεσαι άφοβα μπροστα στα δηθεν...στη θάλασα της Ζωης εισαι ο Καπετάνιος.. και το καράβι που κυβερνάς μας κρατά συντροφιά άξια..διότι και στον ωκεανό της Μελωδίας συνεχως ταξιδευουμε και συνεχως μαθαίνουμε.!!
Επίσης...οταν συνάντησα το κείμενο του βιντεο εκεινο το βραδυ στο Ενυδρείο..δακρυσα συγκινηθηκα και δυναμωσα..γιατι λίγοι Άνθρωποι σημερα αναγνωρίζουν τα Θέλω τους και πολλοι λιγότεροι αγκαλιάζουν τα Μπορώ τους.!!
Όμορφοταξιδεμένο βραδάκι εύχομαι ολόψυχα...με μπουνάτσες και μποφόρια εμεις θα ταξιδευουμε..δεν μασαμε με την καμία όμως.!! :))
θέλω να το ξαναδώ!
καλή σου νύκτα ναύτη.
Αερικο μου,
δεν θα πω περισσότερα απ' όσα είπα
για μια στιγμη είπα να μην δημοσιεύσω το σχόλιό σου μια και μου φάνηκε πως με κολακεύει περισσότερο απ'όσο θα μου ταίραζε
θα σου πω μονάχα αυτο
έμεινα κι επέστρεψα στη μπλογκόσφαιρα, όχι για τους λόγους που είχα ξεκινήσει μα γιατι η συντροφια των ανθρώπων που μου κάνουν παρέα (άλλοτε φωναχτα κι άλλοτε με την σιωπη τους) έφτασε να είναι σημαντικότερη για μένα από τους λόγους που είχα να αποχωρήσω...
κι ούτε φωνη θα έβγαζα αν δεν ήταν για κάποιους που με στήριξαν περισσότερο
και που συνεχίζουν να το κάνουν
δεν έχω να πω άλλα
καλύτερα να τα γράψω όπως μπορω
καλημέρα Αερικο!
ποιο λες Blues;
καλο μεσημέρι!
είναι πραγματικά όμορφο το αποτέλεσμα, σαν όνειρο είναι!
μπράβο και στους δυο σας,
να συνεχίζετε πάντα
και με κάθε καιρό...
ναυτάκι, μου λείπει το Ενυδρείο
είχα και ένα ψαράκι εκεί εγώ...
μπορούμε να κάνουμε κάτι ίσως γι αυτό; ίσως με τον καιρό;;
να πω τέλος πως αυτή σου την κατάθεση ψυχής την θυμόμουνα :)
είναι από αυτά που έχουν χαραχθεί ανεξίτηλα!
για αυτά τα σημάδια!
Καλά να είσαι πάντα!
φλασάκι μου,
ξέρεις πως είσαι ανάμεσα σ' αυτους που αναφέρω πιο πάνω
στο έχω πει
στο ξαναλέω και δημοσίως
είναι ένας από τους λόγους που είμαι ακόμη εδω!
εμένα μου λείπει το Ενυδρείον περισσότερο απ' τον καθένα
το καταλαβαίνεις πιστεύω
όσο για το ψαράκι που λες
είναι καλύτερα εκει που κολυμπάει
για το ψαράκι λοιπον δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε κι ούτε θέλουμε
για το Ενυδρειο
έκλεισε τον κύκλο του
κι είχα υποσχεθει πως δεν θα ξαναδημοσιεύσω τίποτε
μα ο άτυχος κι άδικος θάνατος του Δημήτρη μ' έκανε κι έσπασα την υπόσχεση...
τώρα υποσχέθηκα στ' Αερικο πως θα γράψω ένα για κείνη
κι αυτο θα το κάνω
θα της το χαρίσω για το δικο της μπλογκόσπιτο πού 'ναι κι ένα από τα καταφύγιά μου
δεν ξέρω αν θα ξαναδημοσιεύσω, θα δούμε. ας μαζέψω πρώτα φωνη κι ας με θυμηθει η έμπνευση και μετα βλέπουμε
σ' ευχαριστω που ήσουν κι είσαι πάντα εδω και πάντα με ένα λόγο καρδιας! που είναι όπως η καρδια σου, πανέμορφος δηλαδη...
καλο βράδυ!
Δημοσίευση σχολίου