μια σταγόνα

μη με ρωτας για της γιορτης
τα στόρια τα κλεισμένα
για τα τραγούδια πού 'σκισα
τα αδικοχαμένα

μη με κοιτας στο μέτωπο
που μ' έχει σημαδέψει
της λήθης η δαγκωματια
της θύμησης η σκέψη

μονάχα ρώτα με για ποιον
απόψε τραγουδάω
για ποιό φεγγάρι δίδυμο
μεθω, παραπατάω
γιατί 'ναι η νύχτα πιο φτωχη
κι οι θάλασσες πιο μόνες
για μιά αλαβάστρινη ψυχη
ραγίσαν κι οι εικόνες

μη με ρωτήσεις που πονω
ποια άγκυρα με σώνει
και ποια φωνη απόστολου
το νου μου χαρακώνει

και μην κοιτάς που ξαγρυπνω
σ' ένα χορο επάνω
σε μιας καρδιας τ' αντίδωρο
στον φίλο που τον χάνω

μονάχα ρώτα με για ποιον
απόψε θα μεθύσω
και ποιό φεγγάρι δίδυμο
θα βγω να ξαναχτίσω
κι ας είναι η νύχτα πιο φτωχη
κι η θάλασσα πιο μόνη
μιά αλαβάστρινη ψυχη
κάθεται στο τιμόνι

στον ωκεανό που πήρα

μια στάλα από μένα

καλό του ταξίδι....