πέταξα το χάρτη και ακολουθώ το φως που φαίνεται από μακριά και τρεμοπαίζει αφήνοντας υπόνοια πως είτε είναι πλάνη του Νου, είτε φαντασίας αποκύημα μιας καρδιάς που Ονειρεύεται, είτε ο κόσμος έγινε επιτέλους....μαγικός!!!!
θαλασσα...
αβυσσος...
και όσο ταξιδεύουμε, ακομη κι εκτός πορείας, οδηγούμαστε βημα βημα πιο κοντά στον Μέγα Προορισμό μας...
τα χέρια τους σαν πουλιά να αγγίζονται και να δένουν έπειτα, μου λιώνουν την καρδιά περισσότερο και από το θρήνο της..
ανέβασα μια σκηνή από τον Πιανίστα σήμερα.. σκεφτόμουν πως κι εκείνου τα χέρια μοιάζουν με πουλιά..
ίσως και τα πουλιά να παράγουν μουσική φτερουγίζοντας.. και τα χέρια μας το ίδιο, αγγίζοντας.. μια μουσική που δεν μπορούμε να την ακούσουμε, αλλά μπορούμε να την νιώσουμε..
ίσως τα ίδια τα πουλιά να την ακούν όμως.. και γι αυτό να πετούν έτσι όμορφα και γι αυτό η ματιά τους να είναι πιο σοφή από τη δική μας ματιά.. όχι όμως και από τα χέρια μας σαν είναι ερωτευμένα!
μετά κόλλησα στον τίτλο.. la alegria.. σημαίνει ευτυχία, έτσι δεν είναι; τί παράξενο! σίγουρα το σύμπαν θα γνωρίζει την μαθηματική συνάρτηση που δίνει την ευτυχία ως αποτέλεσμα.. ίσως λοιπόν η οδύνη όσο και η ηδονή να είναι βασικοί παράγοντές της.. μέσα από ποια μαθηματική σχέση άραγε;
9 σχόλια:
Με εβγαλες εκτός πορείας....
πέταξα το χάρτη και ακολουθώ το φως που φαίνεται από μακριά και τρεμοπαίζει αφήνοντας υπόνοια πως είτε είναι πλάνη του Νου, είτε φαντασίας αποκύημα μιας καρδιάς που Ονειρεύεται, είτε ο κόσμος έγινε επιτέλους....μαγικός!!!!
θαλασσα...
αβυσσος...
και όσο ταξιδεύουμε, ακομη κι εκτός πορείας,
οδηγούμαστε βημα βημα πιο κοντά στον Μέγα Προορισμό μας...
Σε φιλω..
Ναι, χωρίς λόγια...το εμπεδώσαμε :)
τα χέρια τους σαν πουλιά
να αγγίζονται και να δένουν έπειτα,
μου λιώνουν την καρδιά
περισσότερο και από το θρήνο της..
ανέβασα μια σκηνή από τον Πιανίστα σήμερα.. σκεφτόμουν πως κι εκείνου τα χέρια μοιάζουν με πουλιά..
ίσως και τα πουλιά να παράγουν μουσική φτερουγίζοντας..
και τα χέρια μας το ίδιο, αγγίζοντας..
μια μουσική που δεν μπορούμε να την ακούσουμε, αλλά μπορούμε να την νιώσουμε..
ίσως τα ίδια τα πουλιά να την ακούν όμως..
και γι αυτό να πετούν έτσι όμορφα
και γι αυτό η ματιά τους να είναι πιο σοφή από τη δική μας ματιά..
όχι όμως και από τα χέρια μας
σαν είναι ερωτευμένα!
μετά κόλλησα στον τίτλο.. la alegria.. σημαίνει ευτυχία, έτσι δεν είναι;
τί παράξενο!
σίγουρα το σύμπαν θα γνωρίζει την μαθηματική συνάρτηση που δίνει την ευτυχία ως αποτέλεσμα.. ίσως λοιπόν η οδύνη όσο και η ηδονή να είναι βασικοί παράγοντές της.. μέσα από ποια μαθηματική σχέση άραγε;
αν θέλουμε να μάθουμε
θα πρέπει να ζήσουμε!!!
Φιλί!
:)
Χέρια,φτερά, σώμα λέει την αλήθεια για όσους παρατηρούν εξεταστικά όπως εδώ ο αξιωματικός (δεν έχω δει την ταινία).
Οδύνη-ηδονή μήπως πληρότητα?
Πετάνε και οι άνθρωποι προς το φως, εκεί που νιώθουν πως κάτι τους τραβάει, μυστηριακό ταξίδι η ζωή του ανθρώπου.
ΚΑΛΟ ΒΡΆΔΥ
Ωωωχχχ...άκουσα και καπάκι την Simone με το Love me από δίπλα...για σχόλια είμαστε τώρα;
Α ρε Ναύτη τι μου κάνεις απογευματινοβραδιάτικα :)
εκτος πορείας
αλλα πάντα στον προορισμο...
κάπως έτσι είναι Κάκια
πάντα
καλησπέρα!
Ανώνυμε,
καμμια φορα περισσεύουνε τα λόγια
έτσι δεν είναι;
Φλασάκι μου,
η επόμενη αφιέρωση θα είναι για σένα
καλο απόγευμα Σαββάτου!
Eva,
ό,τι κάνω στον εαυτό μου πρώτα το δοκιμάζω
καλο απόγευμα!
υ.γ. ελπίζω το χθεσινο σου βραδάκι να πήγε καλα!
Δημοσίευση σχολίου