Παρασκευή 3 Σεπτεμβρίου 2010

ως το τέλος

ξεκουράζομαι λίγο....
μαζεύω φωνη...
δόξα τους θεούς όμως, μουσικη υπάρχει πάντα....






Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης
Πρώτη εκτέλεση: Νατάσα Μποφίλιου

Μέχρι το τέλος η ψυχή
κι όμως πηγαίνει και πιο κει
καλά που βρέθηκες εσύ
να μου την ταξιδέψεις

και μη σε νοιάζουν τα λεφτά
αν μ' αρνηθείς ως τις εφτά
θα περισσέψουν αρκετά
τριάντα θα ξοδέψεις

όχι που τρέμω το σταυρό
αλλά που δεν μπορώ να βρω
χρυσά καρφιά που να αξίζουν τη θυσία

δε φεύγω για παλικαριά
αλλά που μού 'πεσε βαριά
μες τον Παράδεισο η τόση προδοσία

δε σού ζητάω να πληρωθώ
μονάχα όταν σταυρωθώ
άσε με ν' αναμετρηθώ
μ' αυτά που σέ πονάνε

κι άμα γυρίσεις νικητής
θα χεις καρδιά να κοιμηθείς
αυτούς που φεύγουνε νωρίς
ποτέ δεν τούς ξεχνάμε

όχι που τρέμω το σταυρό
αλλά που δεν μπορώ να βρω
χρυσά καρφιά που να αξίζουν τη θυσία

δε φεύγω για παλικαριά
αλλά που μού 'πεσε βαριά
μες τον Παράδεισο η τόση προδοσία

Μέχρι το τέλος η ψυχή
κι όμως πηγαίνει και πιο κει...



και πιο εκει ακόμη...


.

1 σχόλιο:

AERIKO είπε...

Αν δεν υπηρχαν και οι προδοσίες δεν θα βρισκόμασταν βήματα μπροστα..


.... Φίλα τους προδότες σου στο δείπνο,.. xάραξε πορεία για το άρρητο.

Για την προδοσία υπάρχει μόνο μια ποινή.Σιωπή και λησμονιά.

Και πιο εκεί ακόμη.