ανεμοδούρι

ανεμομαζώνω
έχω στα μάτια μια τρέλλα καρφωμένη
και μια λογικη
σημάδια
από σαρακινα δίκοπα
γρατζουνιες στις παλάμες
απ' τ' άγαρμπα αγγαλιάσματα
κι απ τις φωτιες
πυρογραφίες
στο πίσω μέρος του μυαλου
κι ένα μικρο φυλαχτο
στ' απάγγιο του πουκάμισου
κατάσαρκα
κόψιμο
κι ευλογία
κατάρα άκαιρη
στο μούσκιο τραγουδιων
μήπως και μαλακώσει
κι η φωνη
γεμάτη παράταιρες νότες
ανεμοσκορπίζω
στο ανάστροφο μιας άμπωτης
με δέκα μικρούς προδότες έρωτες
να κατηφορίζουν
των κυμάτων τους αρμυροχειμάρρους
εν μέσω χορου
φυσαλίδες υποβρύχιες
και πευκοβελόνες
και μαργαριτάρια
στεφανωμένα στρείδια
με φύκια και ιππόκαμπους
κι αρώματα
από ζεστη αμμουδια
κι από φιλι
εκει που κάτι πεύκα
ακουμπούσανε τη θάλασσα
ανεμομαζώνω
ανεμοσκορπίζω
κι αν
ακόμη στον ίδιο όρμο βολοδέρνω
είναι που τα πανια
τα χάρισα
φέρτα μαζί σου
ή πέτα τα στη Μάνα
μονάχα διάλεξε
γιατι ανεμομαζώνω

κι ανεμοσκορπίζομαι...

Μέσα μου βαθιές αναπνοές.
Του Κολόμβου ξύπνησαν οι ναύτες.
Όλες τις ρουκέτες τώρα καφ' τες
και μαρκόνη στείλε το S.O.S.

.