Σάββατο 14 Μαΐου 2011

το τρίτο φιλι

δεν είχα παιδικούς έρωτες
μεγάλωσα στο περιθώριο της συνείδησης
χωρις όνειρα
ψάχνοντάς τα στις αόρατες λεπτομέρειες
ο έρωτας ήταν ονειρώξεις καλοκαιρινες
ένοχα αγγίγματα
σε ταράτσες
και σε δρομάκια σκιασμένα
απ τις παιδικες αμφιβολίες
δεν είχα συμμετοχη
όταν οι άλλοι έκαναν
εγω κοιτούσα
κι έβλεπα
δεν έχω παιδικα παράσημα
εξόν κι αν τέτοια λογίζονται τα σημάδια
στα πονεμένα γόνατα
στις παλάμες
που αντιστάθηκαν στα πεσίματα
και στα μάτια
που είδαν τα παιδικα είδωλα
ν'απομυθοποιούνται
δεν είχα παιδικα όνειρα
το πρώτο μου φιλι
το πήρα ένα βράδυ Κυριακης
σ'ένα σκοτεινο υπόγειο
πάνω σε λερα σεντόνια
που μύριζαν γλυκερο πατσουλι
και κλεισούρα
και δεν ήμουν εκει
ποτέ δεν ήμουν εκει
ήμουν παντου
διασκορπισμένος αέρας
πάντα αέρας
ώσπου βούτηξα στα νερα ένα βράδυ
μονάχος
(νόμιζα)
δεν είχα όνειρα παιδικα
το δεύτερο φιλι
το πήρα ένα βράδυ που νόμιζα πως βούτηξα μονάχος
κι ήτανε θαλασσινο
μύριζε ιώδιο
και φύκια
φάρμακο
κι έπειτα
σαν ν'άνοιξαν τα μάτια
και τ'αυτια
και ήρθανε τα όνειρα
τα παιδικα
φορώντας σκισμένα πουκάμισα
και λερωμένα παντελονάκια
και τα είδα
πρωινα φαντάσματα
να περπατάνε στις προκυμαίες
και πάλι
ζούσα στο περιθώριο
της αίσθησης
απ τις κατοπινες ερωτικες μου περιπλανήσεις
κι απέκτησα ιστορία
και μνήμη
μεγάλωσα στο περιθώριο
μπαινόβγαινα στην πραγματικότητα
σαν κλέφτης
αναζητώντας
ψάχνοντας
εκει που οι άλλοι πετούσαν τ'άχρηστα
κι έμαθα
να παραμένω στο καρτέρι
μέχρι να έρθει εκείνη η στιγμη
μέχρι να ανοίξει τ'όστρακο
και να φανει το μαργαριτάρι το πολύτιμο
δεν είχα παιδικα όνειρα
κι έτσι
τους κατοπινους έρωτές μου
τους έζησα α-καπέλα
μη μου θυμώνεις
δεν είναι γνώση αυτο το "ξέρω"
συναίσθηση είναι μονάχα
συναίσθηση...

καλημέρα.





Είναι κάτι στιγμές,
σα μικρές πινελιές
ζωγραφιάς που δεν έχει τελειώσει,
λείπουν λίγα ακριβά
των χρωμάτων νερά,
για να δώσουν του τόπου τη γνώση.



.

6 σχόλια:

Mak. είπε...

-το τραγουδι ειναι εξοχο-

αν δεν ειχες παιδικα ονειρα, εχε τα τωρα..
αν δεν ευχαριστηθηκες το πρωτο φιλι, ξαναζηστο.

αν σου λειπει το δευτερο φιλι, γυρνα πισω και νιωσε το παλι απο την αρχη.

και αν δεν βλεπεις κανενα μαργαριταρι, δε σημαινει απαραιτητα πως δεν υπαρχει.ισως το εχεις ηδη. μην πινεις τσιπουρα γιατι δεν εισαι κυνικος ουτε τοτε!
αν πιεις, καντο σωστα βρε αδερφε και επιτελους ΒΡΙΣΕ ΜΕ ΚΑΝΟΝΙΚΑ!
βρισε αυτην την ψυχη..βρισεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε.

καλη σου νυχτα.

nina είπε...

Βγάλε την τελεία από την καλημέρα, δεν χωράνε τελείες στις προσδοκίες.

Πολυ λυπητερή γραφή και πολύ αληθινή, θα άφηνα και σχόλιο θαυμασμού αλλά ξέρω το συναίσθημα να πονάς και να σου λένε μπράβο!

Καλό ξημέρωμα

~reflection~ είπε...

Στο περιθώριό μου ζωγραφισα παράθυρα
σκίστηκε η σελίδα ελαφρώς
πλησιάσα το βλέμμα
και είδα απέναντι...

Ένα άλλο ματάκι κοιτούσε το Δικο μου Κόσμο....

έτσι ο πρώτος έρωτας
ξεπήδησε από το ποίημα..
και με ένα Φιλί Κυριακής
μου τραγουδησε μπρος σε ολο το ντροπαλό Γαλάζιο της Εφηβικής μου Θάλασσας:


http://www.youtube.com/watch?v=CQyIgAv6kF8


Αμετρητα φιλια...κύματα θυμησης...

Ναύτης είπε...

καλημέρα Μακ,

δεν μου λείπει κάτι καλη μου
ιστορία γράφω
και μια ευχη που είναι μάλλον αδιόρατη

χαχα! δεν μπορω να σε βρίσω :p

:)

Ναύτης είπε...

καλημέρα nina,

δεν χρειάζονται σχόλια θαυμασμου
η παρουσία σου φτάνει :)

η τελεία δεν χρειαζόταν όντως
μα ούτε και μπήκε επι τούτου
μονάχη της κατρακύλησε...

:)

Ναύτης είπε...

καλημέρα ποιήτρια,

τι ωραίο αυτο που έγραψες
καμμια φορα λέω πως οι απαντήσεις και τα σχόλιά σου μονάχα, μπορουν να στηρίξουν βιβλία...
ή ταξίδια
ή και τα δύο
κι άλλα πολλα

να είσαι καλα!