ένεκα...

κι αν βυθίζεται το πλοίο
δεν σου φώναξα αντίο
κι αν η βάρκα μου μπατάρει
και με φάνε όλο οι γλάροι
δεν πάρεις πια χαμπάρι
γιατι η αγάπη που μας δένει
ένεκα πού 'ναι βρεγμένη
δώστης μια να τη βουλιάξεις
κι αν βουλιάξει μην τρομάξεις
μ' αν τρομάξεις σου το λέω
μη μου πεις μετα πως φταίω
θα βουτήξω να τη πιάσω
κι αν ως το βυθο θα φτάσω
τι πώς θά 'ρθεις εδω κάτω;
χα! το Αιγαίο άσπρο πάτο!!!