η πρώτη Μνημιακή
η δεύτερη σαν ζωντανος καταρράκτης...
Εδώ κοντά σου, χρόνια ασάλευτος να μένω
ως να μου γίνεις Μοίρα, Θάνατος και Πέτρα
Απόψε πότισα τις ρίζες που ονειρεύτηκες
Και τους καρπούς που εγκυμονούσε η τροχιά σου
η δεύτερη σαν ζωντανος καταρράκτης...
Εδώ κοντά σου, χρόνια ασάλευτος να μένω
ως να μου γίνεις Μοίρα, Θάνατος και Πέτρα
Απόψε πότισα τις ρίζες που ονειρεύτηκες
Και τους καρπούς που εγκυμονούσε η τροχιά σου
6 σχόλια:
όμορφες και οι δυο τους ;)
αλλά πιο πολύ τώρα μου άρεσαν
τα φωνητικά που συνοδεύουν
τον θηβαίο...
η φωτογραφία στο 3:18...
και το δίστιχο που ξεχώρισες...
Καλημέρα :)
καλησπέρα φλασάκι μου,
ναι είναι σπάνια και τα δυο
:)
Όταν προεκτείνεις τις δύο Παράλληλες Γραμμές
κάπου
στο βάθος του ΧρόΝΟΥ
της Υπόνοιας
της Μοίρας
ταυτίζονται....
ΟΛΕΣ οι Γυναίκες
ΜΙΑ είναι..
η ίδια......
με τις αμέτρητες Πλευρές της............
;-))))
Φιλάκι στο Φλασάκι και σε Σένα...
Ασχετο με την ανάρτηση.
http://www.youtube.com/watch?v=MxexckS3lGs
Πέρασε τυχαία από δίπλα μου και δεν θυμάμαι να το έχω ξανακούσει ούτε δει εδω και σκέφτηκα να το αφήσω.
Καλό Σ/Κ!
Γ.
Κάκια,
όλα στο ένα αντικατοπτρίζονται
μόνο που νά 'ναι ο καθρέφτης καθαρος
μην πετροβολάει τα μάτια μας...
καλημέρα καλη μου!
άσχετο με το σχόλιο,
χαμόγελο δικο σου!
καλημέρα Γ. :)
Δημοσίευση σχολίου