Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2013

δυο γυναίκες....

η πρώτη Μνημιακή
η δεύτερη σαν ζωντανος καταρράκτης...




Εδώ κοντά σου, χρόνια ασάλευτος να μένω
ως να μου γίνεις Μοίρα, Θάνατος και Πέτρα





Απόψε πότισα τις ρίζες που ονειρεύτηκες
Και τους καρπούς που εγκυμονούσε η τροχιά σου


6 σχόλια:

flash είπε...

όμορφες και οι δυο τους ;)

αλλά πιο πολύ τώρα μου άρεσαν
τα φωνητικά που συνοδεύουν
τον θηβαίο...
η φωτογραφία στο 3:18...
και το δίστιχο που ξεχώρισες...

Καλημέρα :)

Ναύτης είπε...

καλησπέρα φλασάκι μου,
ναι είναι σπάνια και τα δυο

:)

~reflection~ είπε...

Όταν προεκτείνεις τις δύο Παράλληλες Γραμμές
κάπου
στο βάθος του ΧρόΝΟΥ
της Υπόνοιας
της Μοίρας
ταυτίζονται....

ΟΛΕΣ οι Γυναίκες
ΜΙΑ είναι..

η ίδια......
με τις αμέτρητες Πλευρές της............

;-))))

Φιλάκι στο Φλασάκι και σε Σένα...

Ανώνυμος είπε...

Ασχετο με την ανάρτηση.

http://www.youtube.com/watch?v=MxexckS3lGs

Πέρασε τυχαία από δίπλα μου και δεν θυμάμαι να το έχω ξανακούσει ούτε δει εδω και σκέφτηκα να το αφήσω.

Καλό Σ/Κ!

Γ.

Ναύτης είπε...

Κάκια,

όλα στο ένα αντικατοπτρίζονται
μόνο που νά 'ναι ο καθρέφτης καθαρος
μην πετροβολάει τα μάτια μας...

καλημέρα καλη μου!

Ναύτης είπε...

άσχετο με το σχόλιο,

χαμόγελο δικο σου!

καλημέρα Γ. :)