Δευτέρα 30 Αυγούστου 2010

δικο μου...

αυτο είναι ένα απ τα αγαπημένα μου του μαστρο-Νίκου
ζήλευα πάντα το δικο μου μαστρο-Νίκο, το πατέρα μου,
που ταξίδεψε μαζι του...

δεν έχω αφιέρωση γι αυτο, για μένα το βάζω και φυσικα για όποιον αγαπάει τη θάλασσα, κι αγαπάει όσο κι εκείνη...





Ξέχασα κείνο το μικρό κορίτσι από το Ανόι
και τη μουλάτρα που έζεχνε κρασί στην Τενερίφα,
τον έρωτα, που αποτιμάει σε ξύλινο χαμώι,
και τη γριά που εμέτραγε με πόντους την ταρίφα.

Το βυσσινί του Τισιανού και του περμαγγανάτου,
και τα κρεβάτια ξέχασα τα σαραβαλιασμένα
με τα λερά σεντόνια τους τα πολυκαιρισμένα,
για το κορμί σου που έδιωχνε το φόβο του θανάτου.

Ό,τι αγαπούσα αρνήθηκα για το πικρό σου αχείλι
τον τρόμου που δοκίμαζα πηδώντας το κατάρτι
το μπούσουλα, τη βάρδια μου και την πορεία στο χάρτη,
για ένα δυσεύρετο μικρό θαλασσινό κοχύλι.

Τον πυρετό στους Τροπικούς, του Ρίο τη μαλαφράντζα
την πυρκαγιά που ανάψαμε μια νύχτα στο Μανάο
Τη μαχαιριά που μου 'δωσε ο Μαγιάρος στην Κωστάντζα
και "Σε πονάει με τη νοτιά;" Όχι από αλλού πονάω.

Του τρατολόγου τον καημό, του ναύτη την ορφάνια
του καραβιού που κάθισε την πλώρη τη σπασμένη
Τις ξεβαμένες στάμπες μου πούχα για περηφάνεια
για σένα, που σαλπάρισες, γολέτα αρματωμένη.

Τι να σου τάξω ατίθασο παιδί να σε κρατήσω
Παρηγοριά μου ο σάκος μου, σ' Αμερική κι Ασία
Σύρμα που εκόπηκε στα δυο και πως να το ματίσω;
Κατακαημένε, η θάλασσα μισάει την προδοσία.

Κατέβηκε ο Πολύγυρος και γίνηκε λιμάνι,
Λιμάνι κατασκότεινο, στενό, χωρίς φανάρια,
απόψε που αγκαλιάστηκαν Εβραίοι και Μουσουλμάνοι
και ταξιδέψαν τα νησιά στον πόντο, τα Κανάρια.

Γέρο, σου πρέπει μοναχά το σίδερο στα πόδια,
δύο μέτρα καραβόπανο, και αριστερά τιμόνι.
Μια μέδουσα σε αντίκρισε γαλάζια και σιμώνει
κι ένας βυθός που βόσκουνε σαλάχια και χταπόδια.

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αφήσαμε το φεγγάρι και πιάσαμε τη θάλασσα? Ωραία!!!!

Και ποιός δεν αγαπάει τη θάλασσα ειδικά όταν...

τραγουδάκι...http://www.youtube.com/watch?v=Bynd8t22LuY


Νίνα

Ανώνυμος είπε...

για να ανεβάσουμε λίγο τη διάθεση

Νίνα

Ναύτης είπε...

να σου πω εσένα Ανώνυμη Νίνα...

δε παίζεις τίμια!
ε...


:))

υ.γ. νά'σαο καλα!

nina είπε...

ε, όχι και ανώνυμη... :)
απλά δεν είχα διάθεση να συνδεθώ

Ορίστε, με φατσούλα και ονοματάκι επίσημο!

:)

Ναύτης είπε...

καλα, επώνυμη, ανώνυμη, εσυ είσαι
το γνωρίζομεν

:))

Γαμάει και Δέρνει είπε...

Θα συμφωνήσω με τη Νινα....Και ποιός δεν αγαπάει τη θάλασσα; Ειδικά το χειμώνα....

Ευχαριστώ :)